Taaleis faalt: Gemeenten vinden het te ingewikkeld en nutteloos

Mensen die een bijstandsuitkering ontvangen, moeten zich inspannen om de Nederlandse taal goed te beheersen. Dit is de zogenaamde taaleis van het kabinet. De bedoeling is dat deze mensen, vooral nieuwkomers en statushouders, het niveau van een kind aan het einde van groep acht bereiken in lezen en schrijven. Echter, gemeenten schijnen deze taaleis nauwelijks te handhaven. Slechts twee gemeenten hebben in de afgelopen twee jaar een uitkering verlaagd om deze reden.

Staatssecretaris Jurgen Nobel van de VVD benadrukt dat het kabinet deze taalvaardigheid essentieel vindt, vooral voor mensen die gebruikmaken van sociale vangnetten zoals de bijstand. Hij onderstreept dat het spreken van de Nederlandse taal cruciaal is voor integratie en het vinden van werk. Toch geven veel gemeenten aan dat ze de taaleis te streng en nutteloos vinden. Ze vrezen dat het verlagen van uitkeringen de situatie van de betrokkenen verergert en hen onder het bestaansminimum brengt.

De staatssecretaris is van mening dat gemeenten zich aan de wet moeten houden. Hij is bereid om met gemeenten in gesprek te gaan om te zorgen dat er voldoende taalaanbod is voor de mensen die dat nodig hebben. Het doel is dat iedereen die in de bijstand zit, uiteindelijk weer een plek in de samenleving vindt en niet langdurig afhankelijk blijft van uitkeringen.

Ondanks de bezwaren van gemeenten, is het kabinet vastbesloten om de taaleis te handhaven. De uitdaging blijft om ervoor te zorgen dat er voldoende ondersteuning is voor mensen die de taal nog moeten leren, zodat ze actief kunnen deelnemen aan de samenleving.

Dit artikel door de redactie geschreven, deels met ondersteuning van AI.