Samen sterven: de realiteit achter duo-euthanasie

Steeds meer echtparen maken de keuze voor duo-euthanasie, een onderwerp dat vaak gepaard gaat met romantische beelden van samen sterven. Echter, de werkelijkheid achter deze beslissing is veel complexer en vereist een zorgvuldige afweging van medische, juridische en emotionele factoren.

Fransien van ter Beek, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie (NVVE), legt uit dat de toename van aanvragen voor duo-euthanasie niet alleen te maken heeft met de wens van stellen om samen te sterven, maar ook met de strikte eisen die de wet stelt. "In het afgelopen jaar hebben 54 stellen, waaronder vrienden of familieleden, de procedure gestart, terwijl dat aantal in voorgaande jaren gemiddeld rond de dertig lag. Dit geeft aan dat er steeds meer belangstelling is voor deze ingrijpende keuze."

Om in aanmerking te komen voor euthanasie, moeten beide partners voldoen aan zorgvuldigheidscriteria, wat betekent dat zij individueel beoordeeld worden op hun medische toestand. Een arts is verantwoordelijk voor het verlenen van euthanasie en moet nagaan of er sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden. Dit kan zowel fysiek als geestelijk zijn, maar moet altijd worden vastgesteld door een onafhankelijke arts. Dit voorkomt dat partners elkaar onder druk zetten om samen te sterven.

Roelof Pit, wiens ouders dertien jaar geleden als een van de eersten in Nederland samen zijn gegaan, benadrukt dat het een goed doordachte keuze was voor zijn ouders. Toen zijn moeder na een routineonderzoek te horen kreeg dat haar gezondheid slechter was dan verwacht, besloot zij dat ze samen met haar man wilden sterven. "Dit was voor hen geen impulsieve beslissing, maar een onderwerp waar zij al langer over hadden nagedacht."

Duo-euthanasie brengt echter niet alleen praktische zaken met zich mee, maar ook emotionele uitdagingen. Het afscheid nemen van geliefden is altijd een ingrijpende gebeurtenis, en Roelof deelt dat het belangrijk is om de naasten goed te betrekken in het proces. De emotionele rollercoaster die hierbij komt kijken, vraagt om zorgvuldige voorbereiding en gesprekken over de wensen van de betrokkenen.

Huisartsen die betrokken zijn bij deze procedures ervaren vaak een mix van emoties. Aan de ene kant vinden zij het een eer om mensen op deze manier te kunnen ondersteunen, maar aan de andere kant is het een zenuwslopende ervaring die hen emotioneel zwaar kan vallen. Het is voor hen niet vanzelfsprekend om euthanasie te verlenen, aangezien zij in de basis zijn opgeleid om mensen beter te maken.

Hoewel de keuze voor duo-euthanasie door velen als romantisch wordt gezien, is het belangrijk om te erkennen dat het ook een zware last met zich meebrengt voor zowel de betrokkenen als de zorgverleners. Het is een onderwerp dat veel vragen oproept en veel mensen raakt, en dat maakt het des te belangrijker om openhartig over deze keuzes en de bijbehorende emoties te spreken.

Dit artikel is deels tot stand gekomen met de hulp van AI.