Minimumleeftijd voor smartphones? 'Verslaving is iets wat wij er opplakken'

Ouders voelen de druk om hun kinderen een smartphone te geven, vooral omdat bijna iedereen er een heeft. Dit heeft geleid tot de oprichting van de beweging 'Smartphonevrij Opgroeien', waarbij duizenden ouders zich aansluiten. In Den Haag wordt momenteel een minimumleeftijd voor het gebruik van smartphones besproken. Maar is dit idee wel haalbaar?

D66-Kamerlid Hanneke van der Werf benadrukt dat een leeftijdsgrens van vijftien jaar logisch zou zijn, omdat dit overeenkomt met andere Europese landen. Ze wijst op de verslavende aard van sociale media, die kinderen vaak urenlang aan hun scherm gekluisterd houdt. De gemiddelde schermtijd van jongeren in Nederland bedraagt maar liefst zes en een half uur per dag, wat leidt tot zorgen over de negatieve effecten op hun ontwikkeling.

Tegelijkertijd zijn er experts zoals mediapedagoog Daniel Lechner, die betwijfelen of een minimumleeftijd de oplossing is. Hij stelt dat sociale media ook positieve aspecten hebben, zoals creativiteit en sociale interactie. Veel ouders hebben moeite om grip te krijgen op het mediagebruik van hun kinderen, en dat kan leiden tot problemen.

Psychiater Esther van Fenema wijst op de risico's van sociale isolatie die jongeren kunnen ervaren door overmatig smartphonegebruik. Ze pleit voor een aanpak die niet alleen de verantwoordelijkheid bij ouders legt, maar ook bij de technologiebedrijven. Deze bedrijven moeten ervoor zorgen dat hun platforms veiliger worden voor kinderen.

De discussie rondom de minimumleeftijd voor smartphones is dus complex. Terwijl ouders bezorgd zijn over de schermtijd van hun kinderen, is het belangrijk om ook de voordelen van technologie niet uit het oog te verliezen. Het blijft een uitdaging om een balans te vinden tussen gebruik en bescherming.

Dit artikel door de redactie geschreven, deels met ondersteuning van AI.